سردار محمدباقر نيكخواه بهرامي كه در دوران دفاع مقدس به مدت چند سال مسئول تبليغات جبهه و جنگ «قرارگاه كربلا» و از سال 64 به بعد نيز فرمانده جنگهاي نوين قرارگاه خاتم الانبيا(ص) بوده است با اشاره به آخرين حمله شيميايي عراق به مناطق غيرنظامي ايران توضيح داد:
از ساعت 3:45 بامداد 11 مرداد 1367 هواپيماها و بالگردهاي ارتش عراق با بمبهاي حامل عوامل شيميايي اعصاب،خردل و سيانور روستاي بزرگ «شيخ عثمان» از توابع شهر اشنويه (آذربايجانغربي) را هدف حملات وحشيانه خود قرار دادند كه به دليل غافلگيري مردم در شب و همچنين ادامه حملات در روز
بعد،روستاييان متحمل ضايعات فراواني شدند.
در اين فاجعه و جنايت جنگي 51 تن شهيد و 2800 تن مصدوم شدند كه بيشتر قربانيان كودكان، زنان و سالخوردگان بودند. حملات شيميايي عراق به اين روستا در روز بعد (12 مرداد) نيز 38 شهيد و 150 مصدوم برجاي گذاشت. ارتش عراق در اين روز جنوب غربي اروميه را هم آماج حملات شيميايي قرار داد كه بر اثر
آن دهها نفر قرباني شدند.
حمله شيميايي عراق به روستاي «شيخ عثمان» آخرين حمله به مناطق غيرنظامي و شهروندان ايران بود، اما حملات مداوم به غيرنظاميان «كرد» مظلوم عراق همچنان ادامه داشت. عراق در روز 15 مرداد 1367 قطعنامه 598 را پذيرفت. با اين حال، در سوم شهريور 1367 ارتش اين كشور شهر «زاخو» و روستاهاي
اطراف آن واقع در كردستان عراق را با دهها فروند هواپيما، هدف بمبهاي و راكتهاي شيميايي حامل عوامل سيانور و اعصاب قرار داد كه بر اثر آن 41 تن شهيد و 500 تن مصدوم شدند. همچنين در اين روز، آخرين بمب شيميايي ارتش عراق در اطراف هويزه و آخرين گلوله آن نيز بين منطقه جفير و پادگان حميد بر زمين
نشست.
به ظاهر اين آخرين باري بود كه عراق از سلاحهاي ممنوعه كشتار جمعي استفاده مي كرد اما آثار جنايات شيميايي حكومت بعث عراق به رغم پايان حملات، ساليان درازي است كه دامنگير قربانيان و فرزندان آنها (به دليل آثار مخرب مواد شيميايي بر ژنتيك) و محيط زيست شده است، چنان كه هر روز شاهد زندگي دشوار و
بعضا شهادت مصدومان و تخريب محيط زيست هستيم يا خبرهايي آن به گوشمان ميرسد.
تهیه و تنظیم کننده : فکه، منتخب ستارگان آسمانی
|