براساس گزارش رسانه‌هاي صهيونيستي، أنور ماجد عشقي در رأس يك هيئتي بلند‌پايه متشكل از شخصيت‌هاي دانشگاهي و بازرگانان سعودي‌ به سرزمين‌هاي اشغالي سفر و با مقامات صهيونيستي ديدار كرد.

در اين خصوص روزنامه «هاآرتص» نوشت: مسئولان سعودي مي‌خواهند راهي را كه «أنور السادات» رئيس جمهور اسبق مصر آغاز كرد، تكميل كنند تا بدين‌وسيله به رژيم صهيونيستي نزديك شوند.

 هيئت سعودي در ديدار با مقامات رژيم صهيونيستي

پس از ژنرال بازنشسته سعودي دومين گام در مسير عادي سازي را «حاضم خيرات» كه از زمستان سال گذشته به عنوان سفير جديد مصر به سرزمين‌هاي اشغالي رفته‌است، برداشت. حاضم شامگاه پنج‌شنبه (8مردادماه) ميزبان «بنيامين نتانياهو» نخست‌‌وزير و «رئووين ريولين» رئيس رژيم صهيونيستي در جشن روز ملي مصر

بود؛ همچنين همسر نتانياهو هم ميهمان ويژه همسر سفير مصر بود.

نتانياهو در اين مراسم از رويكرد خارجي دولت كنوني مصر تقدير كرد و آن را ادامه رفتار 37 ساله دولتي‌هاي مصر دانست؛ نتانياهو در اين خصوص گفت: «ما از تلاش‌هاي «عبد الفتاح السيسي» رئيس‌جمهور مصر براي پيشبرد صلح و وارد كردن ديگر دولت‌هاي عربي در تلاشي بزرگ‌تر براي رسيدن به صلح، استقبال مي‌كنيم.»

وي همچنين مدعي شد: رژيم صهيونيستي و مصر تاريخ را ساخته‌اند و مردم اين دو دولت، پايه‌هايي را كه قبل از هزاران سال بنا نهاده‌اند، اهميت زيادي در تمدن انساني دارد ... امروزه ملت ما و همه جهان با تروريسم مواجه هستند چراكه تروريست‌ها تلاش مي‌كنند تمدن انساني را تخريب كنند.

مقامات صهيونيستي در جشن ملي مصر

رئووين ريولين نيز در اين مراسم مدعي شد: رژيم صهيونيستي در كنار مصر در مبارزه با تروريسم خواهد ايستاد.

مقامات صهيونيستي در حالي از تروريسم صحبت مي‌كنند كه تروريسم اسرائيلي روزانه عليه ملت مظلوم فلسطين مرتكب جناياتي مي‌شود كه بيش از 70 سال است از انجام آن ابايي ندارد.

حضور مقامات صهيونيستي در اين مراسم ما را به ياد سخنراني «محمد أنور السادات» در مقابل كنست رژيم صهيونيستي در 21 نوامبر 1977 ميلادي مي‌اندازد؛ انور السادت بهانه حضور خود در پارلمان رژيم اشغالگر قدس را با دلايل انساني توجيه كرد و گفت: همانا ارواحي كه در جنگ پژمرده مي‌شود، روح انسان است،

فرق نمي‌كند اين انسان عرب باشد يا صهيونيست... زناني‌كه در جنگ بيوه مي‌شوند، زناني هستند كه حق دارد

در يك خانواده خوشبخت زندگي كند، فرق نمي‌كند يك خانواده عربي باشد يا يك خانواده صهيونيستي. كودكان بي‌گناهي كه در جنگ سرپرست خود را از دست مي‌دهند و از مهر پدر محروم مي‌شوند، كودكان ما هستند ... همه ما مسئوليت داريم تا براي آنها حال راحت و آينده‌اي زيبا فراهم كنيم ... .

انور السادت اولين حاكم يك كشور عربي بود كه پيمان سازش را با دولت رژيم اشغالگر قدس امضاء كرد و اين رژيم را بي‌چون و چرا به رسميت شناخت. السادات به دليل همين تلاش براي برقراري سازش موفق به دريافت جايزه صلح نوبل توسط بنياد نوبل در سال 1978 گرديد. هرچند اين پيمان در افكار عمومي غرب و رژيم

صهيونيستي يك موفقيت جدي براي اين رژيم محسوب مي‌شد و انورسادات بعنوان فردي صلح طلب معرفي مي‌شد اما افكار عمومي اغلب اعراب مسلمان مخالف اين قرارداد بود.

محمد أنور السادات

آيا تجربه انور السادات بعد از گذشت 39 سال موفق بوده‌است؟ آيا امنيت، صلح و خنده براي كودكان فلسطيني مهيا شده‌است؟

همانطور كه امروز مشاهده مي‌كنيم، عادي سازي روابط با رژيم صهيونيستي در انحصار كشور مصر كه در سال 1979 توافق‌نامه صلح با اين رژيم امضاء كرد، نماند بلكه اخيرا عربستان سعودي (همان‌طور كه پيش‌تر اشاره شد) نيز توسط أنورعشقي وارد خط عادي سازي روابط با اين رژيم شده است.

اهميت عادي سازي روابط عربستان سعودي با رژيم صهيونيستي در اين است كه احتمالا اين عادي‌سازي، مقدمه‌اي براي عادي‌سازي ساير كشورهاي حوزه خليج فارس با اين رژيم باشد. به نظر مي‌رسد، انتقال روابط عربستان سعودي با رژيم صهيونيستي از حالت سري به علني توسط يك شخصيت غير رسمي، آزموني براي

برقراري ارتباط از طريق كانل رسمي يعني وزرات امور خارجه عربستان باشد؛ هرچند غير ممكن است كه اين ديدار خارج از مواضع مقامات سعودي صورت گرفته باشد.

ملت عربستان سعودي نسبت به اين اقدام أنور عشقي واكنش نشان داده‌ و اعتراض خود را از طريق شبكه‌هاي اجتماعي اعلام كردند؛ چراكه تنها راه اعتراض در اين كشور، همين شبكه‌هاي اجتماعي است و راهپيمايي در عربستان عليه نظام آل سعود خط قرمز محسوب شده و شورش عليه پادشاه است.

بنابراين كاربران عربستاني، هشتگ «عربستاني‌ها مخالف عادي سازي روابط با رژيم صهيونيستي هستند» را در فضاي مجازي ايجاد كردند و از اين طريق اعتراض خود را عليه اين طرح اعلام كردند.

به نظر مي‌رسد با توجه به اينكه امروزه همه كشورهاي منطقه، مستقيم يا غيرمستقيم، به نوعي گرفتار بحران تروريسم و افراط‌گرايي شده‌اند، از هر زمان ديگري ضروري‌تر است تا همه اين كشورها بر مبارزه با تروريسم علي‌الخصوص ريشه اصلي آن رژيم اشغالگر قدس تمركز كنند كه به نوعي منتفع شماره يك بازي تروريسم در

منطقه به شمار مي‌رود و حركت همه گروه‌هاي تروريستي در راستاي تامين امنيت اين غده سرطاني پيش مي‌رود. حركتي كه تلاش مي‌كند، موضوع  فلسطين به عنوان مسئله اول جهان اسلام، به باد فراموشي سپرده شود.

سران دولت‌هاي عربي بايد به خوبي توجه كنند كه مقاومت و مبارزه سخت ضامن اساسي براي بقاي اين كشورها در شرايط فعلي است و انتخاب گزينه‌هايي غير از اين دو مقوله، زمينه را براي سيطره دولت‌هاي استكباري در منطقه هموارتر مي‌كند و در اين صورت شاهد بازگشت دوران استعمار غرب به شكل نوين آن در منطقه و

اعمال فشار از سوي آنها در تعيين سرنوشت كشور خود باشند.

تهیه و تنظیم کننده : فکه ، منتخب ستارگان آسمانی